Ik schrijf graag over overpeinzingen, over dingen die me opvallen of bezighouden.

Terwijl ik zittend achter een groot raam en uitkijkend over een haven genoot van een kopje thee verbaasde ik mij over de stilte die opeens mijn kamer in vloog. Ondanks de bedrijvigheid van de nabije stad bleken de boten de stilte vast te zetten in mijn oor en even was er niets.

Cocon

Hoe stil kan
zonder geluid zijn
Zo helemaal geen
Net vloeibare stilte

En ook voelbare stilte
als vol van watten
Zo stil-lig dat het bloed
hoorbaar klopt in mijn oor

Dan krakt de muur en
de oude stoel kreunt
Een plotse schrik treft
door het openbreken

En daarna weer
Zo stil
Als stil kan zijn
Als de stilste stilte
In een cocon
Zo stil